Tot nu toe is er bij elke bevalling een leermoment. Een aanvaring met een ziekenhuis medewerker.. leermoment -> volgende keer extra alert op lange tenen aub (de keer er op viel het natuurlijk 1000% mee).
Een keer bijna te laat terwijl ik wilde gaan maar niet ging.. leermoment -> volg die intuïtie nou maar.
Eén dingetje keerde vaak terug en kreeg ik niet goed onder controle. Mijn camera en lenzen zijn van prachtige kwaliteit. Maar deze tegendraadse eigenwijze drol koos er wel bewust voor geen gebruik te maken van moderne technieken en zoveel mogelijk handmatig te doen. Geen autofocus dus.
Begin van de zomer een nieuwe camera gekocht die sneller is. Want wanneer het kindje echt geboren wordt kan het snel gaan allemaal. Ik was te traag met mijn spiegel reflex en dat maakte dat ik momenten kon missen.
De technische kant daarvan was dus deels verholpen (nog steeds geen autofocus maar wel een veel snellere camera).
Maar één error bleef: elke keer zodra het kindje dan écht geboren werd, a la minute kreeg ik keer op keer een adrenaline shock waardoor ik ga trillen als een malle. En maak dan nog maar eens een scherpe foto wanneer je de focus handmatig regelt 😂. Bovendien gaat alles dan vaak snel. Veel handen. Grote bewegingen vergeleken met de rust er voor en er na.
Okee. Vorige week. Herkansing. Van te voren 1 doel: concentreren tijdens de uitdrijving. Wees die adrenaline shock de baas aub.
T koppie kondigde zich duidelijk aan. Ik deed m’n ogen dicht, haalde diep adem en concentreerde me helemaal de rombom… scherpe foto’s scherpe foto’s scherpe foto’s..
En? Ik kreeg de tijd! Haha. De adrenaline shock bleef weg. Ik maakte een aantal foto’s, wat closer wat wijder en dacht ineens: ik heb nóg stééds tijd.
Klikte de camera om naar film en filmde dat het kindje door mama gepakt werd, dat ze haar op haar borst legde en… de ontlading. Oh jongens die ontlading. Er werd gegild, gejoeld, geroepen, gehuild en gelachen. Ik bleef me concentreren. Besloot dat het shot van mama met kakelvers kindje echt lang genoeg was en draaide de draaiende camera naar de verloskundige en haar enorme ontlading! En toen dat er op stond?
Trillen als een malle en tranen!